Alsof ik 5 jaar terugga in de tijd… Ik voel me best onzeker, onhandig en vraag me af of ik dit ooit ga leren…

Het is zaterdagochtend en ik zit bij Wendy van Buren in de les. Docente, edelsmid en wat mij betreft Meester in haar vak. Ik ben zoals elk weekend bij de opleiding edelsmid in Schoonhoven. Al vanaf mijn 15^e wil ik dit en deze zomer heb ik het mijzelf cadeau gegeven. Ik werk doorgaans met mijn hoofd en dat hoofd heeft af en toe ontspanning nodig. Of in ieder geval een ander soort inspanning dan ik gebruikelijk ervaar in mijn werk. 

(meer…)

Vertwijfeld loop ik over het grote veld wat heen en weer. Mijn jonge herdershond Bo is niet te stuiten. Wild rent ze over het veld tussen de andere honden. Ze daagt uit, is gracieus wendbaar en wordt af en toe op haar plek gezet door de alfa hond die, als natuurlijk leider, de zojuist ontstane groep als vanzelfsprekend leidt.

(meer…)

(Samenvatting uit: Handboek mediation; Brenninkmeijer, Bonenkamp, Van Oyen en Prein; 5e druk)

Glasl (2000) gaat er van uit dat het proces van conflictescalatie niet geleidelijk verloopt, maar ‘stapsgewijs’. Een conflict kan blijven steken op een bepaald niveau waarbij er tussen partijen een zekere stabilisatie optreed. Bij verdere escalatie wordt er ‘doorgestapt’ naar een volgende relatief stabiele situatie op een verder niveau van escalatie. Er heerst bij iedere fase een soort impliciete, onuitgesproken overeenstemming van wat wel en niet mag. Er is als het ware sprake van een gedeeld normbesef, ook al is er geen mondelinge communicatie meer (mogelijk)tussen partijen.

(meer…)